Geschreven door Cees IJzermans
Dinsdagavond 8 april. De avondcompetitie zat er bijna op, maar voor KiNG A was de buit allang binnen. We waren al kampioen zonder te spelen – Helmond had zichzelf uitgeschakeld – maar dat betekende allerminst dat we op halve kracht naar De Hoeksteen in Eindhoven zouden afreizen. Integendeel. We wilden nog één keer vlammen.
Bij WLC A ontbraken twee vaste spelers. Wij kwamen met een kern van strijders die al het hele seizoen op stoom zijn. De toon was gezet.
Op bord 1 speelde Sjoerd van Roon met wit tegen Guus Bollen. En dat ging hard. Sjoerd zette Guus vanaf de opening onder druk en strafte zijn onnauwkeurigheden genadeloos af.
De pion op e6 was het begin van het einde. De stelling van Guus werd gesloopt, vakkundig en zonder drama.
Op bord 4 speelde Cees IJzermans tegen Rudy Simons. In een rustige partij zonder veel spektakel hielden beide spelers elkaar in evenwicht. Cees had het prima onder controle, maar koos in het teambelang voor zekerheid.
“Ik vroeg even aan de baas – Jordy dus – of ik remise mocht aanbieden. Hij knikte. Dus toen bood ik het netjes aan. Zakelijk afgehandeld,” aldus Cees, die zijn partij professioneel dichttimmerde.
Op bord 3 kwam Jordy Schouten zelf in actie tegen invaller Jarich Haitjema. Jordy had er dit seizoen al 4 uit 4 op zitten en begon weer sterk. Met een kwaliteit voorsprong leek het erop dat hij zijn perfecte score ging voortzetten, maar de stelling verzandde in een eindspel waarin Jarich verrassend taai verdedigde.
“Hij deed het goed in tijdnood,” gaf Jordy toe. “Ik stond gewonnen, maar vond net niet de juiste zetten. Toch – ongeslagen het seizoen uitgaan voelt goed.”
Op bord 2 kreeg Eric de Moor een complexe stelling tegen Sebastiaan Smits. De partij explodeerde in het middenspel. Terwijl beide klokken gevaarlijk snel richting nul tikten, probeerde Eric met een mataanval de winst naar zich toe te trekken. Maar één misrekening draaide de rollen om.
“Ik dacht serieus dat ik ‘m had. Maar dan speelt-ie één tussenzet en sta ik ineens zelf mat,” zei Eric na afloop. “Ach, het was het proberen waard.”
We vertrokken uit Eindhoven zonder maximale score, maar wel als ongeslagen kampioen. De sfeer, de controle, de uitstraling – alles straalde kampioenswaarde uit. De echte baas zat op bord 3, de killer op bord 1, en het collectief stond als een huis.
Eindstand: WLC A – KiNG A: 2 – 2
Vanuit de teamcaptain: Dank voor alle spelers die zich weer volop hebben ingezet om het gezellige seizoen en bijkomende kampioenschap mogelijk te maken! 3x op rij de Hoofdklasse gewonnen als KiNG A is een mooie prestatie van formaat. Stoppen op je hoogtepunt zeggen ze altijd. Daar gaat ook deze teamcaptain zich aan houden. Ik ga ervanuit dat de volgende teamcaptain deze reeks nog wel verder zal voortzetten!